Tuin "winterklaar" maken...

...maar dan op permacultuur basis

Met een kop koffie en op de achtergrond een buurtbewoner die bezig is met zijn bladblazer is het tijd om te beschrijven wat ik de afgelopen tijd heb gedaan op permacultuur niveau.

Toen wij 13 jaar geleden in onze huidige woning kwamen wonen was de tuin net opnieuw aangelegd. Omgeven met liguster- en beukenhagen had de tuin destijds een strakke vormgeving gekregen, met aan elke kant van de tuin dak-plantanen die aan de stam waren omgeven met blokken van taxus en daartussen een pergola begroeid met blauwe regen.

Taxus blok met in het midden een dak-plantaan
De oude situatie: Taxus blok met in het midden een dak-plantaan

Best mooi om te zien, maar met de kennis die ik nu al heb opgedaan in de permacultuur opleiding was het toch tijd voor verandering. Na lang nadenken wat te doen met de taxus blokken uiteindelijk besloten om deze te rooien wat een hoop “organisch” materiaal opleverde. De dak-plantanen hebben we na lang nadenken toch laten staan. Ik zelf vind het een mooie boom en alhoewel het in vorm houden weinig met permacultuur te maken heeft leverd ze in de zomer wel schaduw waardoor het een heerlijke plek is om onder deze boom een kop koffie te drinken.

Taxus gerooid
Resultaat na rooien taxus: een berg organisch materiaal en veel meer ruimte!

Vroeger zou ik het groen afval aan de weg gezet hebben, maar nu niet meer natuurlijk! Aan 1 kant van onze tuin heb ik besloten om een verhoogd perk te maken waarbij ik het afval van de taxus heb gebruikt om een natuurlijke barriere te maken zodat de aarde niet direct de tuin van de buren in spoeld na een regenbui. Wat ik aan taxus afval over had heb ik ingegraven zodat er al een begin is voor het verhoogde perk.

Het begin van een verhoogd perk
Het begin van een verhoogd perk, gebruikmakend van het taxus "afval"

Aan de andere kant van de tuin heb ik op de plek van de taxus onze blauwe bessen geplant. Door de plantaan staan ze lekker in de schaduw zomers en ik ben benieuwd hoe ze het volgend jaar gaan doen. In ieder geval heb ik nu een mooie stam waaraan ik het net kan bevestigen zodat de vogels de blauwe bessen niet kunnen opeten.

Omdat ik alle taxus heb gebruikt voor het verhoogde perk had ik aan deze kant niet genoeg organisch materiaal om de aarde mee te bedekken. Geen nood, in deze tijd heeft de gemeente Veenendaal her en der meerdere bladkorven geplaatst die door de bewoners in de wijk netjes zijn gevuld met allerlei soorten blad. Dus ben ik langs een van deze bladkorven gelopen met mijn (nog) lege kliko container en heb deze gevuld met blad wat ik in een dikke laag heb gestrooid rondom de plantaan en blauwe bessen struiken. Ik had genoeg blad dus heb ik gelijk maar mijn vierkante-meter bakken een lekkere laag met blad gegeven.

Blauwe bessen struiken in een dikke laag met blad afval
Blauwe bessen struiken in een dikke laag met blad afval
Winterklaar!
Winterklaar!

Ik kan dus concluderen dat dit stuk van onze tuin met permacultuur “winterklaar” is gemaakt en nu maar afwachten hoe dit stuk de winter door komt.